نگاهی به تاریخچه عمل های زیبایی، از مصر باستان تا به امروز - وبلاگ کاتالوگ

به گزارش وبلاگ کاتالوگ، مصری های باستان علاوه بر عمل بینی، از اندام های مصنوعی هم استفاده می کردند. در سال 2000، یک مومیایی کشف شد که انگشت پایش مصنوعی بود ـ

این روز ها جراحی پلاستیک فارغ از نتیجه، مترادف است با جست و جوی زیبایی و جوانی، هرچند تا قرن ها فقط بنا بر ضرورت پزشکی انجام می شد و شواهد حاکی از آن است که سابقه جراحی ترمیمی به دوران باستان می رسد.

قدیمی ترین موارد شناخته شده در یک متن پزشکی مصر باستان موسوم به پاپیروس ادوین اسمیت آمده و نامش برگرفته از مصرشناس آمریکایی است که آن را در سال 1862 خرید. این متن حاوی موارد آنالیز جراحت ها و تشخیص های پزشکی است و نشان می دهد مصری ها چگونه زخم ها و شکستگی ها را درمان می کردند. در این پاپیروس توضیح داده شده است برای جراحت های بینی، ابتدا بینی را در شرایط موردنظر قرار می دادند و بعد با استفاده از تخته شکسته بندی، پارچه زخم بندی، پنبه و فتیله، آن را در محل ثابت می کردند.

مصری های باستان از اندام های مصنوعی هم استفاده می کردند. در سال 2000، یک مومیایی کشف شد که یک انگشت پایش مصنوعی بود و شاید برای یاری به راه رفتن این زن تعبیه شده بود.

جاستین یوسف، جراح در بیمارستان رویال پرینس آلفرد در سیدنی، در پژوهشی به تاریخچه این نوع عمل های جراحی پرداخته است و به هند اشاره می نماید. در قرن ششم قبل از میلاد، پزشکان هندی عمل هایی می کردند که به جراحی های زیبایی بینی امروز بی شباهت نبود. سوشروتا، پزشک هندی که گاهی پدر جراحی پلاستیک نامیده می گردد، در کتاب سوشروتا سامهیتا شیوه ای پیشرفته برای پیوند پوست را توضیح می دهد.

در هند هم عمل ترمیم بینی انجام می شد، اما به گفته یوسف، انگیزه بیمار، به تعبیری، برای زیبایی بود. جاستین یوسف در مصاحبه با سی ان ان به مجازات در هند باستان اشاره می نماید که برای تنبیه زنا یا هرگونه عمل خلاف قانون، بینی مجرم را می بریدند. این مجازات شرم در اجتماع را در پی داشت و مردم از نبودِ بینی بلافاصله متوجه می شدند که فرد عمل خلافی انجام داده است. سوشروتا با استفاده از پوست سایر قسمت های بدن، احتمالا گونه یا پیشانی، برای بیمار بینی تازه درست می کرد.

اما این گونه عمل ها به مصر و هند باستان محدود نبود. اولین مورد شناخته شده ترمیم شکاف مادرزاد کام و لب را پزشکان چینی در قرن چهارم قبل از میلاد انجام دادند. در روم باستان هم الوس کورنلیوس سلسوس، دانشنامه نویس، روشی را توضیح داده بود که پوست اضافه دور چشم بیمار برداشته می شد، عملی که امروزه بلفاروپلاستی یا جوان سازی پلک نامیده می گردد.

پیشرفت در این حوزه در قرن های بعد کند بود تا این که طرح نظریه میکروبی بیماری ها و ساخت داروی بیهوشی در قرن 19 میلادی، این حوزه را هم مانند سایر حوزه های پزشکی متحول کرد. اما عامل دیگری که پیشرفت در حوزه جراحی پلاستیک را سرعت بخشید جنگ بود.

در جنگ جهانی اول، تعداد زیاد آسیب های صورت به پزشکان امکان داد شیوه های تازه را آزمایش نمایند. اما به رغم پیشرفت چشمگیر در پیوند پوست و استخوان، بازسازی صورت و شیوه های بخیه، استفاده از جراحی برای بهبود ظاهر همچنان رایج نبود.

در دوره بین دو جنگ جهانی اول و دوم، استاندارد ها پیشرفت کرد و اولین کوشش ها برای عمل تغییر جنسیت صورت گرفت. به نوشته، دکتر ریچارد ال. دالسکی در مقاله ای در نشریه آمریکایی جراحی زیبایی در سال 1999، در دهه 1930 تعدادی جراحی بینی و پستان انجام شد، اما بیشتر جراحان پلاستیک می خواستند جدی گرفته شوند و از آنچه عمل های سبکسرانه تصور می شد اجتناب می کردند.

دوره پس از جنگ جهانی دوم شاهد تحول این حوزه بود و پیشرفت فناوری، کاهش خطر و افزایش عایدی در رشد محبوبیت جراحی پلاستیک نقشی اساسی داشت. تا دهه 1960، بسیاری از عمل های زیبایی رایج امروز معمول شد، از عمل افزایش حجم پستان گرفته تا عمل بینی و تغییر صورت. به اسم مثال، تزریق بوتاکس ابتدا برای درمان دوبینی و انحراف چشم در اواخر دهه 1960 و دهه 1970 شروع شد و بعد در سال 2002، کاربرد آن برای برطرف چروک و خطوط پوست به تایید اداره غذا و داروی آمریکا رسید.

دهه 1990، دوره شکوفایی جراحی پلاستیک بود و در آمریکا تعداد عمل ها ده برابر افزایش یافت. بر اساس داده های انجمن جراحی پلاستیک (ASPS)، سال گذشته، فقط در آمریکا، 15.6 میلیون عمل زیبایی صورت گرفته است. هرچند در پی همه گیری کووید ـ 19، این رقم در مقایسه با سال 2019، کاهشی 15 درصدی داشته است.

باشگاه وبلاگ کاتالوگ