راه هایی برای متقاعدسازی؛ چگونه دیگران را متقاعد کنیم؟ - وبلاگ کاتالوگ

به گزارش وبلاگ کاتالوگ، چگونه دیگران را متقاعد کنیم؟ اینکه یاد بگیریم دیگران را چگونه متقاعد کنیم، خیلی جا ها به کارمان می آید. یک وقت ضروری است رئیس تان را با زبان متقاعد کنید که روی فلان پروژه سرمایه گذاری کند، گاهی هم پیش می آید که با زبان خوش از یک بچه مهدکودکی بخواهید قبل از خواب مسواک بزند یا کسی که قصد خودکشی دارد را از لب سکوی مترو به عقب فرابخوانید.

وبلاگ کاتالوگ|اینکه یاد بگیریم دیگران را چگونه متقاعد کنیم، خیلی جا ها به کارمان می آید. یک وقت ضروری است رئیس تان را با زبان متقاعد کنید که روی فلان پروژه سرمایه گذاری کند، گاهی هم پیش می آید که با زبان خوش از یک بچه مهدکودکی بخواهید قبل از خواب مسواک بزند یا کسی که قصد خودکشی دارد را از لب سکوی مترو به عقب فرابخوانید. اگر بدانید چطور این زبان را در کام خود بچرخانید که حرف هایتان متقاعد نماینده باشد، خرتان از پل خواهد گذشت. پس بی معطلی با ما باشید تا با 15 راز افرادی که متقاعد کردن دیگران را خوب بلدند، اشنا شوید.

به گزارش وبلاگ کاتالوگ، اصولا به کسی می گویند آدم خوش سر و زبان که قادر باشد با چهار کلام حرف زدن آدم های دیگر را متقاعد کند کاری که او می خواهد را انجام دهند. سلاح مخفی این افراد فرو کردن خود در دل دیگران است. با همین زبان 10 سانتی متری شان کاری می نمایند که نه تنها شیفته نظراتشان بشوید، بلکه کشته و مرده خودشان هم بشوید. لابد می پرسید رازشان چیست؟

آدم خوش سر و زبان مخاطب خودش را مثل کف دستش می شناسد و از این شناخت برای صحبت کردن به زبان او استفاده می نماید. اگر بداند طرفش خجالتی است با لحنی آرام سر صحبت را باز می نماید و اگر بداند مخاطبش پر جنب و جوش و قاطی پاتی است، پرحرارت سخن می راند. موقع مصاحبه هر کسی قلق خودش را دارد و به کار گیری ظرافت در این راه باعث خواهد شد حرف هایتان راهی به گوش دیگران پیدا کند.

اگر مردم بدانند شما چه جور آدمی هستید، امکان اینکه حرفی را ازتان قبول نمایند و شما بتوانید آنها را متقاعد کنید، خیلی بیشتر است. تحقیقاتی در همین زمینه در دانشگاه استنفورد برگزار گردید و از دانشجویان خواسته شد تا در سر کلاس با یکدیگر به توافقاتی برسند. ابتدا، بدون ارائه هیچ گونه دستورالعملی، دانشجویان پیروز شدند در 55 درصد از مذاکرات به توافق برسند. اما پس از اینکه به دانشجویان گفته شد قبل از هر گونه مذاکره، پیش زمینه ای از شخصیت خود را به طرف مقابل ارائه دهید، این میزان به 90 درصد افزایش پیدا کرد.

نکته کلیدی در اینجا این است که از گیر افتادن در پس و پیش بحث خودداری کنید. کسی که دارید باهاش صحبت می کنید یک آدمیزاد است، نه یک حریف یا سیبل تیراندازی. فارغ از اینکه محتوای مصاحبهی تان تا چه حد متقاعدنماینده باشد، اگر نتوانید با طرف مقابل یک رابطه آدمیزادی تشکیل بدهید، حرفتان هیچ اثری در او نخواهد داشت.

آدم هایی که راز متقاعد کردن دیگران و اصول تاثیرگذاری را خوب می دانند، اهل زورتپان کردن نظراتشان در حلق دیگران نیستند، در عوض با آرامش و اعتماد به نفس، پرده از روی ایده هایشان برمی دارند. حرفی که قرار باشد به زور داد و قال به کرسی بنشیند مفت نمی ارزد. شیوه الان حالی ات می کنم حق با کیه در بهترین حالت باعث جیم شدن طرف مقابل خواهد شد.

آدم خوش سر و زبان در مصاحبه زیاده خواه نیست. حواسش هست که برای حفظ صندلی فتیله خود را بالا نکشد، چرا که می داند زیرک بودن در این است که در دراز مدت قلب آدم ها را تسخیر کنی، نه اینکه با بحث کردن فتیله پیچشان کنی. اگر در بحثی بودید که بالا گرفت، سعی کنید اعتماد به نفس خودتان را حفظ کنید، اما آرامش تان را از دست ندهید. عجول نباشید و لجاجت را کنار بگذارید. مطمئن باشید که اگر ایده تان واقعا خوب است، کافی است به دیگران وقت بدهید تا آن را به درستی درک نمایند.

طرف دیگر بوم این است که ایده خودتان را با ترس و لرز به صورت سؤالی مطرح کنید یا طوری آن را بیان کنید که انگار مستلزم تأیید دیگران است. اگر آدم خجالتی ای هستید سعی کنید ایده هایتان را به شکل خبری و یا دانستنی های جالب بیان کنید تا مخاطب تان را به فکر فرو ببرد. شاخ و برگ های اضافی را هم از حرف هایتان هرس کنید. کجای به نظر من یا امکانش هست که باعث خواهد شد حرف های شما ترغیب نماینده تر به نظر برسند؟

اگر می خواهید موقع صحبت کردن ذهن آدم ها را درگیر خودتان بکنید، بد نیست از حرکات و حالات بدن و لحن صدای خود مطلع باشید. استفاده کردن از لحن مشتاقانه، باز کردن دست ها از یکدیگر، حفظ ارتباط چشمی و متمایل کردن بدن به سمت فردی که دارد صحبت می نماید، همگی از مثال های زبان بدن مثبت به شمار می فرایند. زبان بدن مثل زیرنویسی برای حرف های شما عمل می نمایند. اگر این زیرنویس با صحبت هایتان هماهنگ باشد، مخاطب مجذوب صحبت کردن شما خواهد شد و حرف هایتان راحت تر متقاعدش خواهند کرد. پس یکی از راز های خوش سر و زبانی این است که چگونه گفتن از چه چیزی گفتن مهم تر است.

آدم خوش سر و زبان قادر است محتویات داخل ذهنش را خیلی سریع و واضح برای دیگران بیان کند نه اینکه پت پت کند و حرف های اضافه بزند. اگر به چیزی که بر زبان می آورید به خوبی احاطه داشته باشید، آنگاه شرح دادن آن به کسی که با آن موضوع آشنا نیست، کار چندان سختی نخواهد بود. یعنی باید چنان به سوژه مورد بحث تان مسلط باشید که حتی بتوانید آن را به یک بچه دماغو هم شرح بدهید.

خود اورجینال شان هستند. اصل بودن و راستگویی از ملزومات خوش سر و زبانی است. جنس قلابی مشتری ندارد. آدم ها مجذوب کسانی می شوند که جنس اصل هستند. به جنس اصل است که می توان اعتماد کرد چه می خواهد آدم باشد چه چرخ گوشت. نمی دانم چطور می توان به کسی اعتماد کرد که واقعا معین نباشد چه جور آدمی هست و چه احساساتی دارد.

آدم خوش سر و زبان خودش را می شناسد و به اندازه کافی هم به خودش اعتماد به نفس دارد که از بیان کردن درونیاتش خجالت نکشد. اگر سعی کنید تمرکزتان را بگذارید روی چیز هایی که شما را به عنوان یک فرد شاد می نمایند، صد برابر جذاب تر و خوش سر و زبان تر از آن زمانی خواهید شد که زور بزنید کس دیگری باشید تا بلکه نگاه مردم را به خود جلب کنید.

یکی از تاکتیک های قدرتمند خوش سر و زبانی این است که در جایی از بحث و مصاحبه نظرات طرف مقابل را تصدیق کنید. به هر حال بی عیب و خطا که نیستید و در جا هایی از بحث ممکن است حق با دیگری باشد. تصدیق کردن نظر طرف مقابل، نشانه روشنفکری و اراده نیکو برای بهتر شدن است. اگر بر خلاف کوالا که به درخت می چسبد، با سماجت به حرفتان نچسبید، در واقع دارید به مخاطب تان می گویید که عمیقا برایش ارزش قائلید. آسمان به زمین نمی آید اگر وسط بحث به جای پارازیت-وِل-دادن هایی نظیر اوکی، حتما درست می گی! برگردید و صادقانه بگویید حق با توئه. منطقی بود حرفت.

حرف زدن مثل پینگ پُنگ می ماند. خیلی وقت ها هم سرویس حریفان در زمین شما می خوابد. هیچ پینگ پنگ بازی هر روز از خواب بلند نمی گردد به امید اینکه تا آخر عمرش بقیه را 21-0 شکست بدهد. آدم خوش سر و زبان بازنده بدی نیست که هر وقت حریفش از او امتیاز گرفت راکت را بکوبد روی میز.

یکی از بزرگترین اشتباهات آدم ها در حین صحبت کردن این است که به جای خوب گوش کردن به حرف طرف مقابل، حواسشان به این است که هنوز جمله یارو به خاتمه نرسیده، عینهو اژدر زیردریایی حرف خودشان را وِل بدهند. گوششان هیچ ایرادی ندارد؛ در واقع تک تک کلمات را خیلی خوب می شنوند، اما صبر نمی نمایند تا معنی آن ها را هم بررسی نمایند.

راه آسانی که برای مهار اژدر وجود دارد این است که میان حرف های طرف، راجع به چیز هایی که می گوید از او سؤال بپرسیم. آدم ها ناراحت می شوند که بفهمند به حرف هایشان گوش نمی دهیم. این سؤال پرسیدن ما فایده اش این است که طرف مقابل نه تنها متوجه می گردد که گل لگد نمی نماید، بلکه ما آنقدر پیگیر هستیم که اگر جایی رد حرف هایش را گم کردیم سعی می کنیم با سؤال کردن دوباره خودمان را به او برسانیم. باورتان نمی گردد که طرف مقابل چه احساس خوبی از حرف زدن خود به دست می آورد و این را مرهون شماست. او قطعا دفعه بعد هم برای صحبت کردن دنبال شما خواهد گشت.

تحقیقات علمی نشان می دهند که آدم ها با تصویرسازی زودتر قانع می شوند. آدم های خوش سر و زبان که روشهای متقاعد کردن دیگران را خوب می دانند، گنجینه قدرتمندی از تصاویر ذهنی دارند که موقع صحبت کردن به خوبی ازش استفاده می نمایند. وقت هایی که موضوعات بیش از حد انتزاعی باشند و نتوان تصویری از آنها ارائه داد، آدم خوش سر و زبان آغاز می نماید داستانی تعریف کند که به ایده اش زندگی ببخشد. اگر داستان خوبی تعریف کنید، تصویری از حرف های شما در ذهن گیرنده ایجاد می گردد که به سختی فراموش می گردد و به راحتی به یاد آورده می گردد.

تحقیقات نشان می دهند که بیشتر مردم در همان 7 ثانیه اولی که چشم شان به شما می افتد، تصمیم شان را می گیرند که ازتان بدشان بیاید یا خوششان بیاید. از ثانیه 8 به بعد تا آخر مکالمه، پیش خودشان سبک سنگین می نمایند که آیا تصمیم اولیه شان درست بوده یا نه. خب اینکه خیلی بد است! البته اگر با این قضیه مطلعانه برخورد کنید چه بسا که حسابی به نفع تان تمام گردد و اسم خودتان را در دفترچه تلفن طرف به عنوان یک آدم باحال ذخیره کنید. چیزهایی که باید رعایت کنید عبارتند از: زبان بدن مثبت، حالت ایستادن یا نشستن قدرتمند، محکم دست دادن، لبخند خوشگل و باز بودن شانه ها در حین صحبت کردن. این روش تضمینی است.

سخنان ضربتی با مقوله خوش سر و زبانی به هیچ رقم آبشان در یک جوی نمی رود؛ در نتیجه با ملایمت برخورد کنید. تحقیقات نشان داده اند که وقتی بخواهید به شیوه های اورژانسی آدم ها را به موافقت با خود دربیاورید، آدم ها ترجیح می دهند روی مواضع خودشان بیشتر پافشاری نمایند. آژیر زدن شما باعث می گردد که بیفتند جلوی شما و راه را بهتان ببندند. اگر مو لای درز حرفتان نمی رود پس نگران چه هستید؟ آمبولانس را خاموش کنید و اجازه بدهید زمان کار خودش را بکند. معمولا ایده های خوب مثل ترشی بندری هستند. زمان می برد تا جا بیفتند.

اسم هر کسی بخش جدایی ناپذیر هویتش است و موقعی که دیگران آدم را به اسمش صدا می زنند احساس خاصی به آدم دست می دهد. آدم های خوش سر و زبان حواسشان هست هر دفعه که هر شخصی را در حین راه رفتن هم دیدند او را به اسمش صدا نمایند، نه اینکه فقط وقت حال و احوالپرسی باهاش اسمش را به کار ببرند. تحقیقات نشان می دهند به کار بردن اسم برای خطاب کردن اشخاص باعث می گردد اعتبارتان پیش آن شخص تأیید گردد.

اگر از آن آدم هایی هستید که فقط قیافه ها یادشان می ماند و موقع به خاطر آوردن اسامی ریپ می زنند، بد نیست کمی تمرین حافظه کنید تا این نقیصه رفع گردد. اگر دفعه اولی است که با کسی دیدار می کنید و پس از معرفی اسمش را درست نشنیدید یا همان لحظه فراموش تان شد، خجالت نکشید. ارزشش را دارد که برای بار دوم اسمش را بپرسید.

خوش سر و زبان ها جایی نمی خوابند که زیرش آب بدهد. آنها می دانند چطور و کِی سر موضع شان سفت و سخت باقی بمانند و در عین حال چه موقعی و چطور آسان بگیرند. اگر همه چیز را دست خودتان بگیرید که باعث شادی بقیه نمی گردد. چیزهای خوب باید دست بچرخد تا همه احساس شادی نمایند. آدم خوش سر و زبان این کار را می نماید چون می داند که در دراز مدت باعث می گردد احترام آدم ها را به دست بیاورد؛ هر چه باشد پیروز بودن بهتر از درست بودن است.

آدم ها به طور طبیعی (و البته ناخواسته) زبان بدن آدمی که باهاش صحبت می نمایند را آینه می نمایند. اگر می خواهید دیگران شما را باور نمایند و دوست تان داشته باشند، موقعی که باهاشان صحبت می کنید لبخند بزنید تا آن ها هم بی اختیار لطف شما را جبران نموده و لبخندی به شما برگردانند. آدم های خوش سر و زبان را زیاد در حال لبخند زدن می بینید، چون شور و شوق خاصی برای محقق شدن ایده هایشان در سر دارند و این شادی شان واگیردار است.

برگرفته از: linkedin.com